Dua

Dua

Duâ, şeytanın yalan yemini üzere yasaklanan ağacın meyvesinden yeyip yeryüzüne inen, iki yüzyıl zellesine ağlayan ebü’l-beşerin gözyaşını silen el…



Dua, azgın kavmin, bütün ikazlara rağmen söz dinlemez asilerin sulara gark olup, kahrına sebep olan dil…



Eyyub’a, derdi, aşk olan peygamberin ızdırabına sürülen merhem… Ateş-i Nemrud’u, İbrahim’e gül… İlâhi minberin hatibini bülbül kılan sır…



Dua, Enallah iddiasıyla küçüçük bir sineğe mağlup olan cebbarların, gaddarların en acı akıbeti… Doğarken mübarek parmağını “ümmet ümmetî” diye arşa kaldıran, düşmanına bile hidayet talebinde bulunan Peygamber Efendimiz (S.A.V)’in merhameti…



Allah (c.c.)’ın: “Bana dua eden kulumun duasını kabul ederim.”1 sözü, Habibullah (s.a.v)’ın tarifiyle: “İbadetin de özüdür.”2 dua.



Allah’ın azameti karşısında kulun, aczini itiraf ile, dergâh-ı ulûhiyetten hayır ve rahmet ricasında bulunmasıdır, dua.



Dua, âsiler için Allah’ın affına erdiren merdivendir. Ebu Hureyre (r.a.)’den rivayetle Peygamberimiz (s.a.v): “Rabbimiz her gece, gecenin üçte biri kaldığı zaman, dünya semasına iner ve buyurur ki: “Yok mu dua eden? Yok mu benden isteyen? Yok mu bağışlanmasını isteyen? Ben de onu bağışlayayım.” Buyurur.



Dua, kul ile Allah arasında manevi bir alış-veriştir.



Dua, sevgiliye sunulan iştiyak lisanıdır.



Dua, günahlardan arınmadır. Efendimiz (s.a.v): “Allah’ım! Günahlarımı kar ve dolu ile temizle; beyaz elbisenin kirden temizlendiği gibi kalbimi günahlardan arındır.”3 buyurmuşlardır.



Doğarken, ölürken, hayatla memat arasında ferdî ve ictimaî bütün görevlerimizde duanın ehemmiyeti pek büyüktür. Salat kelimesinin de asıl anlamı dua olduğuna göre 4, günde beş vakit namazımızda ve nafile taatlerimizde Allah’a dönmekteyiz. Sadece biz değil, bütün mevcûdat Rabb-i Zü’l Celâl’e yönelmektedir. “Göklerde ve yerde ne varsa hepsi Allah’ı tesbih etmektedir.”5



Âciz, fâni varlığın âlî ve bakî olan varlığa halini arz etmesidir dua. Dua, kulun Mevlâsına yalvararak ve korkarak iltica etmesi sebebiyle en iyi ibadet şekli sayılmıştır. Cenâb-ı Hak: “Rabbinize yalvara yalvara ve için için dua ediniz.”6 buyurur.



1. Bakara: 2/186

2. Tirmizî Daavât, 1

3. İbn-i Mâce Duâ, 3

4. Enam: 6/52; Kehf: 18/28

5. Teğabün: 64/1

6. A’raf: 7/55



(KEMÂLÂT kitabından)